Hayat bir koşturmadır gidiyor. Sevdiklerimize zaman ayırmak da giderek zorlaşıyor. Hele teknoloji… Sanki duygular arasında kesinti yaparcasına hakim oluyor herkese, hepimize, herşeye…
Daha çok susuyoruz, daha az paylaşıyoruz. Ama yine de bir an geliyor; illa ki duruyoruz ve biribirimizin yüzlerine bakıyoruz. Kimi zaman ekmek uzatıyoruz, ya da dumanı tüten sıcacık bir çorba paylaşıyoruz, bazen demli bir çay ikram ediyoruz. Sohbet lezzete karışıyor ve biz sevdiklerimizle buluşuyoruz…
Dostlarla şenlenen bir sofradan keyifli ne olabilir. Temposu yüksek bu dünyada, zamansızlık bir yana, bir de hafif yiyelim derdimiz olunca pratiğe, kolaya kaçıyoruz. Ne de iyi yapıyoruz…
Bugün aklınızda mutfağa girerken lise arkadaşlarınız, can dostlarınız, telefondaki “Sana geliyorum” sesiyle hiç çekinmeden ağırlayacağınız sevdikleriniz olsun. Dar zamanınızda kuracağınız bu sofranın tek kuralı ise teknolojiden uzak olmak olsun. Tatlı sohbet hiç bitmesin…
Selamlar,
Sizi Büyükada Sofraları adlı programda tanımış; kurduğunuz sofralar, misafirleriniz ve hikayeleri, hazırladığınız yemekler, adanının sıcacık atmosferi ve tarihi dokusu ve tüm paylaşımlarınız beni çok etkilemişti. Tariflerinizi takip edip denemeye beşlamamda beraberinde geldi.
Yeni program haberiniz ise heyecanlandırdı. Dün yakaladığım kadarıyla bir bölümünü izleme imkanım oldu. Fakat nedense aynı sıcaklığı yakalayamadım ve buruldum biraz. Biraz daha mı gülümseseniz ve enerjik ses tonuyla sunsanız diye düşündüm. Dostane duygularla yaklaşan ben’den Sevgiler
Teşekkürler ilginize…En içten sevgilerimle….