Selin’ciğim işte bu soruya ne yazarsam yazayım, seni inandırıcı bir cevap olur mu bilemem.
Acaba adaleti sağladım mı? İnan bu soruyu ben hala kendime soruyorum. Ve hala kendimi inandırmış değilim.
Oğlum… İlk çocuğum. Onu gördüğüm an ki duygularım hala içimde.
Derken sen dünyaya geldin. Hamileliğimi anladığım andan itibaren bir kızım olsun diye dua ettim. Bence her annenin bir kızı olmalı. Tanrıma binlerce kere şükrettim hala da ediyorum. Daha ne isteyebilirim. Sizleri büyütürken çok dengeli davranmaya özen gösterdim. Farklı cinsiyet olduğunuz için her ikinizin de doğumu benim için çok özel. Ama ilk çocuk, ilk torun…. Bunları sorgulamamak lazım. Çünkü o ilk bakış, bebek kokusu, dokunmak, ilk emzirme, ilk gülücük, ilk söz… Anne.
Anneler ve oğulları… Çok özel, çok başka nedense… Büyüdüklerinde arkandaki duvar gibi.
Sevgi ayrılmaz. Hiçbir anne de ayırmaz. Zamanlamayı düşününce sanki Kaan’dan çalmışım gibi gelir bana. Hala ona “sana haksızlık yaptım, seni niye konservatuara götürmedim” diyorum. Bana “iyi ki götürmemişsin” diyor. Oysa ki Mekin’i dinledikçe kendimi suçluyorum. Kaan’ı büyütürken hiç aklıma bile gelmedi.
Selin’ciğim sizi büyütürken baban çok yoğun çalışıyordu. Her ay, hatta ayda iki üç kez seyahatleri vardı. Biz önce Kaan’la, sonra sende katıldın bize, bu ayrılıklarda biraz da baba disiplini olmadan birlikteliğimizin keyfini çıkarttık… Hem babanı özlerdik, hem de o gelene kadar ne isterseniz yapardık. Baban da ikinizle de çok ilgilenirdi.
Ama anne baba, anne oğul, anne kız, bütün bu ilişkilerde dengeli, kurallı olmak önemli. Sevgi elim her zaman üzerinizde oldu. Hala da öyle. Ufacık bir üzüntünüze dayanamam. İkinizi de çok ama çok seviyorum. Siz de beni adil görüyorsanız ne mutlu bana!
Okurken gözlerim doldu dersem inanır mısınız? Hele ki Zübeyde Hanım’ın aynen şu an benim evde yaşadığım gibi çocuklarımla baba disiplini olmadan hayatı güzelce yaşamaya çalışmak… Umutlandım… Bu sabah eşimle tam da bu konuyu konuşuyordum senin disiplinin yok ben bir süre sonra nasıl başa çıkabilirim diyordum ki bu yazıyı okuyunca çok güçlendim. İnşallah bende kızımı ve oğlumu siz ve Kaan Bey gibi mükemmel yetişen “önce insan” sonra başarılı bir hayatla bezenmiş topluma katkılı ebeveyn hallerini görebilirim. Sizi çok seviyorum.
Bu güzel yorum beni çok duygulandırdı ;siz harika bir annesiniz:) Ben evinizde üniversite yıllarında ders çalışırken misafir olduğum zamanlar her zaman güleryüzünüzle , sofralarınızda sevgiyle benide ağırlardınız hiç unutamam..Elinize ve yüreğinize sağlık
Sevgili Selin,
Bir annenin bence en guzel yazabilecegi yazidir bu! Hamileliginden itibaren hep bir kizi olmasi, Allahin lutfu oglundan sonra kizi olmasi, kizi olduktan sonra Allah her gun sukretmesi ve hala her gun sukretmesi, daha ne isterim demesi!!!
Ben de hep oglum olsun istedim Selincigim… Ve biliyordum ki hep oglum olacak ve adi babamin adi ALTUG olacak…Evet annenin dedigi gibi ‘Anneler ve ogullari cok ozel’ . Umarim ve dilerim ki benim oglum da annenin oglu gibi arkamdaki duvarim olur…
Ve ben…
Daha ne isterim ki????
Tüm yorumlarınız için çok teşekkür ederim.
Sevgiler.