Geçen hafta dedemin ablası Nedime halanın 100. yaşını kutladık. Oğlu Ali ağabey, “Selanik kökenli bu ailenin her bir bireyinin annemin açtığı bu kapıdan geçmesini bekliyoruz” dedi. Nedime halanın doğumgününde neredeyse tam kadro hazırdık.
Dedemin ailesi Selanik’ten göçtüğünde Nedime hala henüz bebekmiş. Anneleri Zübeyde hanım çocuklarını tek başına Büyükada’da büyüteceğini tahmin etmeden kim bilir ne hayallerle gelmiş bu güzel adaya. Eşini kaybeden her kadın gibi o da bir mücadelede bulmuş kendini. Yılmamış, çalışmış ve Darülfünun Doğum Bölümü’nden mezun olarak Büyükada’nın unutulmaz ebesi olmuş. Büyükada’nın eski günlerini anlatan her kitapta onun adı var. Annemin ismini gururla taşıdığı çalışkan ninem… Ne özel bir kadınmış…
Nedime halanın doğumgününde hep birlikte olan ailemize baktıkça, bu tılsımlı adanın birleştirici gücünü tekrar hissettim. Hepimiz adalıyız ve sadece bu bile bizi biribirimize yakınlaştırmaya, ortak değerlerde buluşturmaya yetiyor.
Ada sofralarıysa her daim bu güzel duygularla kuruluyor. Ailemiz, dostlarımız çat kapı gelsin, eski günler yad edilsin, sofralar şenlensin…
No comments yet.