Kendimi bildim bileli 24 Kasım’larda geç kalmadan aramam gereken biri vardı… Halam Ayten Terzioğlu. Hoş ağabeyim ve ben, onu her anneler günü de arardık. Onun bize olan sevgisini, ilgisini hiçbir zaman unutmazdık…
Halam Bafra’lı bir Cumhuriyet öğretmeniydi. Hiç evlenmemişti… Tüm öğrencileri çocuklarıydı… Biz yeğenleri onun da ötesinde hayatıydık… Kimileri onu sert bulurdu… Onları da yargılayamam. Çocuklarını doğru bildiği yolda ilerletmek için emek veren bir idealistti o…
Halamı kaybedeli 7 ay oldu. Bugün ziyaret edemesem de, sesini duyamasam da, onun içinde barındırdığı mücadeleci ruhu taşıdığımı hissetmesini gönülden isterim.
Cenazesinde göz yaşı döken öğrencileri, “Onun bizim için değerini sizin anlamanız mümkün değil” diyorlardı. Haklıdırlar ve eminim ki onu çok seven çocukları bugün benim kadar mahsunlar…
Bu sayfadan bu mesleğe gönül vermiş tüm öğretmenlerin “Öğretmenler Gününü” kutluyorum. Halam ailemizin başöğretmeniydi ama bizler çok şanslıydık, eğitim hayatımız boyunca çok özel öğretmenler tuttu hep elimizden. Onları hasretle anıyorum. Çocuklarıma ışık tutan tüm öğretmenlerin de önünde saygıyla eğiliyorum.
Sevgili öğretmenlerim; sizler olmasaydınız ben başaramazdım…
Tam 10 yıldır beraber yürüdüğümüz Ece ve Mekin’in kıymetli öğretmenleri sizsiz sadece bilgiler değil şüphesiz duruşumuz da eksik olurdu. İyi ki varsınız…
No comments yet.